"Pfff, het voelt alsof we een wereldreis gemaakt hebben!"
En eigenlijk hebben we dat ook. Een wereldreis met obstakels en hobbels, een lach en een traan. We nemen jullie graag even mee in onze reis. Rond 20:00 uur vrijdagavond zaten we aan ons diner. Koffers afgegeven en ingecheckt. Waarom drie mensen twee tickets hadden in plaats van één? "We zien wel, komt allemaal goed." En de koffers zijn doorgelabeld naar Blantyre? "Ja, allemaal geregeld."
De vlucht van Brussel naar Ethiopië ging voorspoedig. In Ethiopië aangekomen hadden we naar de koffers geen omkijken, die waren immers doorgelabeld naar Blantyre. Even nog een keer door de douane, horloge af, riem uit, op je sokjes door het poortje. Horloge om, riem in, schoenen aan en weer door.
"Ja, we kunnen boarden jongens! Laatste etappe van de reis!" Terwijl iedereen doorliep naar de bus die ons naar het vliegtuig bracht, moesten Gerwin, Annelies en Rosalien 'even' wachten. Zij hadden immers twee tickets, waar geen stoelnummer op vermeld stond. "Jullie mogen vast business class vliegen!"
"Zijn ze er al? Zie je ze al? Het duurt wel erg lang! Mannen, misschien moeten jullie even polshoogte gaan nemen bij de stewardessen."
Er zou wel even achteraan gebeld worden. Maar ondertussen tikte de tijd verder en misten we nog steeds drie avonturiers. Derk vertrouwde het toch niet helemaal: "Ik ga er nog een keer heen." Even later terugkomend met de boodschap; er komt nog één bus aan met drie passagiers..."
Er kwám een bus, mét drie passagiers, maar niet diegene waar wij op hoopten.
Een laatste keer trok Derk een sprintje naar mevrouw de stewardes. "Ze kunnen niet mee en moeten hier in Ethiopië blijven tot de vlucht van maandag." Zo vlogen 12 van de 15 avonturiers de laatste etappe van de reis, en bleven Gerwin, Annelies en Rosalien achter in Addis Ababa.
Na vier uur vliegen landden we op Malawiaanse grond. Lang naar uitgekeken, weken voorbereidt en nu zijn we er!
Was de wereldreis daarmee ten einde? Zeker niet, er stond ons nog een laatste obstakels te wachten.
International Airport Blantyre, je ziet een enorme vluchthaven voor je, veel landingsbanen, wegwijsborden, douanepoorten en een enorme hal met baggagebanden.
Wij troffen het iets anders aan. Geen wegwijzborden, één landingsbaan, twee douanepoortjes en één minimale baggageband temidden van een enorme chaos. Deze band bracht een enkele koffer, 15 koffers bleven, ondanks label Blantyre, achter in Ethiopië.
We improviseren, we delen, we lachen en we relativeren. Maandag verwachten we de koffers.
Warm onthaald door de kinderen met kampvuur en gezang,
Welkom in Malawi!
Reacties
Een reactie posten